HET ZAAD VAN DE MAN IS GEEN ‘ZAAD VAN DE MENS’ of: DE MYTHE VAN DE BEVRUCHTING
De mannelijke mythe van de bevruchting versus de vrouwelijke mythe van de geboorte? Conceptuele fouten en tunnelvisie corrumperen de waarheid over menselijke voortplanting?
“Reactie op een fragment uit een artikel in de New York Times met de titel When does Life begin? door Elisabeth Dias.
Bevruchting is het moment waarop een mens zijn genoom ontvangt, en is daarmee een moderne vorm van indaling of ‘bezieling’ geworden, zegt Scott Gilbert, emeritus hoogleraar biologie aan Swarthmore College en medeauteur van een toonaangevend leerboek over ontwikkelingsbiologie. “Het is een scheppingsmythe, een oorsprongsverhaal,” zei hij. “De vrouwelijke mythe, de mythe van de geboorte, is vervangen door de mannelijke mythe van de bevruchting.” (tot zover het citaat uit het artikel).
Zeker, maar die laatste mythe is volgens mij een misvatting die gebaseerd is op het voortbestaan van een voorwetenschappelijk eeuwenoud concept en dat is dat het de man is die de vrouw zwanger maakt. Deze mythe leeft nog steeds voort in het sociale bewustzijn van bijna ieder mens, terwijl het een wetenschappelijk volledig achterhaald idee is . Mannen dragen geen zaad ‘in hun lendenen’, vrouwen worden niet bevrucht. Terwijl in de 19e eeuw duidelijk werd vastgesteld dat de kiem van de mens noch het mannelijke zaad noch de vrouwelijke eicel is, maar dat dat de zygote is, ontstaan door versmelting van een ‘eicel’ en een ‘zaadcel’ tijdens het proces van bevruchting, blijven we toch spreken over ‘mannen die vrouwen zwanger maken’. Dit is een fatale mythologie die mogelijk moet worden opgevat als de diepe oorzaak van misverstanden en wangedrag die leiden tot maatschappelijke ontsporingen zoals verkrachtingsculturen en de #metoo-affaire. Plus tot zulke vreemde begrippen als ‘penetratieseks’; seks gaat over coïtus en dat betekent een samenkomen. Menselijke bevruchting gaat NIET over een man die haar bevrucht noch over een ‘zaadcel’ die een ‘eitje’ bevrucht, het gaat over conceptie, wat op zijn beurt een samenkomen is van een zaadcel en een eicel, resulterend in een zygote, die GEEN cel is maar een eencellig menselijk organisme. (Het is overigens het kind, het embryo dat de vrouw zwanger ‘maakt’).
Lees dit citaat van Stephen Harrod Buhner (uit “The Secret Teachings of Plants: De intelligentie van het hart in de directe waarneming van de natuur): ‘Sperma’ is Latijn voor een slapende, bevruchte, ‘planten-ei, een zaadje. Het ejaculaat van mannen is chemisch gezien meer verwant aan stuifmeel van planten. Kijk, het is eigenlijk juister om het stuifmeel van zoogdieren te noemen. Door het sperma te noemen wordt een waanzin diep in onze cultuur gedreven: dat mannen vrouwen ploegen en hun zaad planten, terwijl ze in feite bloemen bestuiven. Nu. Verandert dat niet alles tussen ons?
Zeer zeker had dat alles tussen mannen en vrouwen veranderd! Niet alleen over hoe we met elkaar vrijen en vrijen (fuck off met ‘penetratieseks’, weg met de mannelijke mythe over dat hij haar ontmaagdt), last but not least zou het ook onze verantwoordelijkheid ten aanzien van zwangerschap hebben veranderd, misschien ook wel ten aanzien van abortus.