Antwoord op de eerste vragen

 
1 
Wat antwoord jij op de vraag van een kind: Waar kom ik vandaan?
Probeer het gewoon eens met: “Je komt daar vandaan waar een mens ook heen gaat als hij sterft en zijn leven heeft voltooid”. En vergelijk eens het proces van conceptie zoals beschreven door Jaap van der Wal met de fenomenen bij een sterfbed. Conceptie als een verbinden en sterven als een scheiden.
Lees: Menselijke bevruchting in nieuw perspectief.
2
Heb jij een idee wat we eigenlijk doen als we embryo zijn? 
Het eerste wat we doen in ons zogenaamde aardeleven is ons lichaam gestalte geven. Als embryo begin je daarmee. Eigenlijk is lichaamsvorming het primaire gedrag van een levend wezen: de gebaren waarmee je lichaam vormgeeft zijn als het ware “vooroefeningen” van de latere fysiologie en psychologie waarmee je zelf op die niveaus later vormgeeft. En eigenlijk hou je hier nooit mee op: je hele leven lang zul je je lichaam vormgeven en in vormen in stand proberen te houden. Dat is “het embryo in ons”, dat eigenlijk nooit voorbijgaat.
Lees: De spraak van het embryo.
3
Begint ons bestaan al als embryo, bij de conceptie?
Jazeker, vanaf de eerste dag gaat het om menselijke vormgeving, om menselijk gedrag. Wij worden niet ergens onderweg mens of menswaardig. “Ziel”, zegt de embryoloog Blechschmidt, “is niet iets wat er later bijkomt maar ons wezen is van meet af aan bij onze lichaamsvorming betrokken. Wij zijn psychosomatische wezens (van ziel en lichaam) van meet af aan”. Net als alle levende wezens verschijnen wij in de tijd. De kikker komt niet uit het kikkervisje, het kikkervisje is kikker, een fase van de kikker. Zo ook het menselijk embryo. Het is niet een nog-niet-mens, het is een fase van menswording.
Lees: De kracht van het stille Zijn.
4
Ben jij ook opgevoed met de mythe van die ene super-zaadcel die een eicel ‘bevrucht’?
Dan heb ik ‘slecht nieuws’. Het verhaal is volkomen achterhaald. Enkele tientallen, soms honderdtallen zaadcellen gaan met een eicel een biologisch gesprek aan. Het gaat om over en weer met elkaar uitwisselen, om uiteindelijk tot een versmelting te kunnen komen. Penetratie is niet het woord voor wat hier gebeurt. Noem het een cellulaire paringsdans.
Lees opnieuw: Menselijke bevruchting in nieuw perspectief.
Of bekijk het filmpje dat de draak steekt met de macho super spermNa eerst gekeken te hebben hoe we tegenwoordig denken dat het gaat (beelden van een ICSI-procedure)
5
Denk jij ook dat je ooit bent begonnen als een ‘bevruchte eicel’ en opgebouwd bent uit cellen? 

Niets is minder waar. En we beginnen niet als een cel, wij beginnen als een eencellig organisme. Ik heb nog nooit een ‘bevruchte eicel’ gezien. Als een eicel wordt ‘bevrucht’ (en dat is al een verkeerd woord) metamorfoseert ze een zygote, dat is een eencellig menselijk lichaam. Wij zijn niet opgebouwd uit cellen: elk levend wezen organiseert zich in cellen, want ‘de eenheid van leven’ is niet de cel, maar het organisme, het geheel.
Luister maar eens aan mijn TED-talk over wat groeien biologisch gezien eigenlijk is.
Of lees: Menselijke bevruchting in nieuw perspectief
6
Dat wij w
orden gemaakt’? Door wie dan? Komen onze kinderen van ons of door ons?
Conceptie is evengoed te beschrijven en te denken als een soort van ‘verticaal’ verbinden. Geest verbindt zich met een zogenaamd preconceptioneel attractie complex. Dat kun je zien aan de biologische fenomenen als je dat wilt. Dat laatste is het belangrijkste: je moet het wel willen zien. En dan zie je dat de ‘horizontale’ bevruchting (dat is het versmelten van een zaadcel met een eicel) een gevolg is. Wat verbindt zich daar dan? Ja, daar moet je nou een hele biografie wachten, dan zul je weten welke impuls het was die daar incarneert, op dat ene moment  .. Kinderen worden niet gemaakt, maar kinderen worden mogelijk gemaakt en …. ontvangen.
 

Wat dacht je van dit citaat van Harrod Buhner (from “The Secret Teachings of Plants: The Intelligence of the Heart in the Direct Perception of Nature):

Zaad van de mens (man)?
‘Semen’ (zaad) is Latijn
voor een slapend, bevrucht,
‘planten-ei’
een zaadje.
Het ejaculaat van mannen is 
chemisch meer verwant
aan het stuifmeel van planten,
Zie je,
het is echt exacter
om het zoogdieren-stuifmeel
te noemen.
 
Om het zaad (semen)
te noemen
is een waanidee ondersteunen
dat diep in onze cultuur geworteld is:
namelijk, dat mannen vrouwen ploegen
en hun zaad in hen planten
terwijl wat ze in feite doen
is: bloemen bestuiven.
 
En?.
Verandert dat niet alles tussen ons?
(Had dat tussen ons niet alles anders gemaakt?)
Hoe dat zit? Geïnteresseerd in de embryosofie van Jaap van der Wal, arts-anatoom-embryoloog?

Lees deze site of volg een cursus (of webinar) van Jaap. Lees meer