Der Inkarnierende Embryo – Menschliche embryonale Entwicklung in einer phänomenologischen Perspektive. In: Morphodynamik in der Osteopathie, Torsten Liem (ed), 2006, Hippokrates Verlag. Kapitel 9, geschrieben von Jaap van der Wal, MD Phd und G.H, van der Bie, MD.
Inleiding
Vanuit biologisch oogpunt omvat het prenatale bestaan ook de fase van het embryonale leven, waarbij sprake is van organo- en somatogenese. Het verschil tussen foetus en embryo is dat bij de eerste de lichaamsstructuur in principe voltooid is, terwijl bij het embryo de organisatie van de lichaamsstructuur nog in ontwikkeling is. De overgang van embryo naar foetus vindt plaats rond de 10e week na de bevruchting. In termen van menselijke biologie en psychologie functioneert het embryo fundamenteel anders dan het kind of de volwassen mens. Dit betreft met name het functioneren van de hersenen en de zintuigen vóór de geboorte. Tegenwoordig is bijna iedereen ervan overtuigd dat het centrum van de menselijke geest en het bewustzijn, de psyche en de ziel, zich in het zenuwstelsel en vooral in de hersenen bevindt. Voor de meeste mensen wordt het bewezen geacht dat de menselijke geest en het bewustzijn worden voortgebracht door de hersenen. In het typisch cartesiaanse denken worden de hersenen en de functies van het CZS gezien als de oorsprong, de oorzaak van het menselijk gedrag en de psyche. In deze filosofie worden psyche, ziel, geest en ziel louter fysiologische processen. Binnen de natuurwetenschappen overheerst de opvatting dat ziel of geest (als onderdelen van de Cartesiaanse mentale res cogitans) niets anders zijn dan producten van de hersenen en dus behoren tot het domein van de materiële res extensa. Recente literatuur over prenatale psychologie en embryonaal bestaan stelt het Cartesiaanse dualisme van lichaam en geest op de proef. Hoe kan een embryo geest of ziel hebben als het nog niet eens de vorm van een actief functionerend brein of zenuwstelsel heeft gevormd? Voor de meeste mensen leidt het embryo bovendien een soort semi-bestaan, een fase waarin de mens nog niet compleet is. Net als in het geval van hersendood wordt het embryo beschouwd als levenloos, wat in het lopende morele en ethische debat heel vaak wordt gelijkgesteld met niet menselijk of nog niet menselijk.
Geïnteresseerd geraakt? Wilt u meer lezen? Open onderstaande link.